Pradomovina ove, vec 2000 godina poznate biljke, je Peru, čijim su starosjediocima ekstrakti ove biljke sluzili kao ljekovi. Nauka već odavnopoznaje djelotvorno djelovanje sastojaka iz biljke na upalne procese i stimulisanje metabolizma u dubljim slojevima kože, kao i na vezivanje slobodnih radikala u organizmu. Oxyindole alkaloid daje mačjoj šapi velik dio aktivnosti, posebno za stimulisanje odredjenih djelova imunog sistema. Odredjeni djelovi kao alkaloidi i glycosidi, izazivaju antioksidantsko i antiinflamatorno dejstvo ove biljke.

 Mačji nokat je postala veoma popularna u Sjevernoj Americi pa je korištena za liječenje raka i Hiva, ali postoji malo izveštaja o dejstvu same biljke, više dejstva daje u mješavini sa drugim biljkama sličnog efekta.

Mačji nokat raste unutar kišnih šuma u odredjenim djelovima Južne Amerike, posebno u Peruu i Paragvaju. Biljka naraste do 30 metara a odredjeni djelovi korjena i kore drveta se koriste u medicini. Intenzivno počinje da se koristi od devedesete godine u Evropi i svjetu za lječenje Aids-a i raka, zbog djelovanja ove biljke na imunoloski sistem i na njeno antioksidansno dejstvo na vezivanje slobodnih radikala organizmu.
 Nema kliničkih izvještaja o ozbiljnim kontra efektima ove biljke. Ova biljka sadrži oko 10 posto tanina. Predoziranjem mogu nastati problemi na jetri i bubrezima. Ne uzimati je sa mlječnim proizvodima. Takodje se ne preporučuje trudnicama, dojiljama i djeci.

Prirodar.com